Konrad Ekhof

Konrad Ekhof (volle name: Hans Konrad Dieterich Ekhof, - Ekhof word ook gespel as Eckhof) ( 12 Augustus 1720, Hamburg, Denemarke [nou in Duitsland] - 16 Junie 1778, Gota, Sakse-Gota, Duitsland) was ‘n akteur en regisseur wat saam met Caroline Neuber en Friedrich Schröder ‘n groot invloed uitgeoefen het op die ontwikkeling van ‘n Duitse teatertradisie.

In 1739 het Ekhof ‘n lid van die geselskap wat deur Johann Friedrich Schönemann bestuur was, geword. Die assosiasie sou meer as sewentien jaar duur. Ekhof het leidende rolle in Duitse vertalings van Franse toneelstukke gespeel. Gedurende die geselskap se tyd by Schwerin (1751–56) was plaaslike drama tot die repertoire bygevoeg, wat aan Ekhof ‘n geleentheid gebied het om in toneelstukke van George Lillo en Gotthold Lessing te speel. Teen 1752 was Ekhof die leidende akteur in Schönemann se geselskap, en een van die gewildste akteurs in Duitsland. Anders as baie van sy tydgenote wie se sukses eerder toegeskryf kan word aan hul fisiese teenwoordigheid op die verhoog as aan hul vaardighede as akteurs, was Ekhof klein van statuur en was sy prominensie grootliks die gevolg van harde werk en die bemeestering van sy kuns.

In Schwerin het Ekhof ‘n drama-akademie van stapel gestuur (1753) met gereelde vergaderings waarin hy en sy kollegas die uitdagings van die akteur se kuns en verantwoordelikheid bespreek het. Sy hoogaangeskrewenheid het waardigheid aan die vlugtige maar belangrike Hamburg Nasionale Teater verleen. Hy het die laaste drie jare van sy lewe in Gota bestee waar hy in beheer van die nuwe hofteater was. Ekhof was van die vroegste teoretici van die Duitse drama en was verantwoordelik vir ‘n vryer, meer natuurlike akteurstyl.^[1]

1. ↑ "Ekhof, Konrad." Encyclopædia Britannica. Encyclopædia Britannica Ultimate Reference Suite. Chicago: Encyclopædia Britannica, 2012.